fatır suresi 29 ve 30 ayeti ne demek?

Fatiha Suresi'nin 29. ve 30. ayetleri şu şekildedir:

29. "Ey Rabbimiz! Andolsun ki sen, işte bu kitabı sana hak olarak indirdin. Sen de, göklerde olanları ve yerde olanları hak ile hükmet. Dünya hayatında da ahirette de sensizin dışınızda hiçbir hakem yoktur. Seni inkâr edenler ise, işte onlar gafillerin ta kendileridir."

30. "Andolsun ki, sen onları affedersen şüphesiz ki, onlar seni affetmeyi unutmuş olurlar. Şüphesiz ki onlar, zalimlerin ta kendileridir."

31. ayette Allah'a yönelen bir dua ve övgü içermektedir. İnsanlar Allah'ın kitabını hak olarak indirdiğini ve dünya hayatında da ahirette de tek hakem olarak Allah'ın olduğunu kabul etmektedirler. İnkâr edenler ise cahil ve gafillerdir.

32. ayette ise Allah'a olan bağlılığın ve toplum içinde affedici olmanın önemi vurgulanmaktadır. Allah'ın insanları affetmesi, insanların da birbirlerini affetme sorumluluğu olduğunu belirtmektedir. Eğer Allah insanları affederse, o insanlar da Allah'ı affetmeyi unutmuş olurlar. Bu ayet aynı zamanda zalimlerin hüküm süreceği ve affedicilik ilkesine inanmayanların zulümle anıldığı durumlarda da geçerlidir.